vertrek van huis en aankomst in Israel

Hallo lieve familie en vrienden,

Vanuit mijn kamer in Jemima schrijf ik jullie mijn blog. Ik verbaas mij erover hoe snel de tijd is gegaan en dat ik nu weer voor de tweede keer hier in Israël mag zijn. De reis vanuit Nederland naar Israël ging voorspoedig al leek het voor mij wel heel lang te duren. Toen ik eindelijk op het vliegveld in Israël lande kon ik opgelucht ademhalen en dacht ik nu duurt het niet lang meer. Verkeerd gedacht helaas want bij de paspoort controle werd ik er uitgepikt. De vrouw aan de andere kant van het glas verzocht me om ergens achter in de hal in een soort wachtkamer te gaan zitten en dan zou er iemand mijn naam omroepen en dan kon ik mijn paspoort weer ophalen. Ik voelde de bui al hangen maar goed je kan er niet echt wat aan doen dus ik liep maar naar de wachtkamer waar ik plaatsnam. Ondertussen had ik al bedacht dat het voor de mensen hier best lastig is om mijn naam uit te spreken en aangezien ik niet de enige in de wachtkamer was, bekroop mij al snel het gevoel dat ik daar nog heel lang moest gaan wachten. Na anderhalf uur kwam er eindelijk een mevrouwtje naar me toe, want ze herkende mij op de foto van mijn paspoort en ze vroeg hoe ze mijn naam moest uitspreken want zelf had ze echt geen idee. Toen ik mijn naam uitsprak schoot ze in de lach en zei ze dat ze dat niet kon uitspreken. Toen had ik een gesprek met een hele vervelende douane man, hij had mij het liefst terug willen sturen zij hij. Ik snapte er niks van want ik had gewoon een werkvergunning die nog geldig is tot het einde van dit jaar. Waarom wilde die beste man mij nou niet gewoon een visum geven. Uiteindelijk heb ik een visum voor een maand gekregen in plaats van de gewoonlijke drie maanden. Ik vond het allang prima dat ik eindelijk m’n visum kreeg, want ik wilde zo snel mogelijk weg. Toen moest ik nog even zoeken naar m’n bagage want die hadden ze ondertussen al ergens anders naartoe gebracht. Gelukkig was dat wel zo gevonden en kon ik eindelijk in de shuttlebus stappen op weg naar Jeruzalem. Bij Jeruzalem ben ik door het checkpoint gelopen naar Bethlehem en daar een taxi genomen naar Jemima. Wat was ik blij dat ik er eindelijk was!! Ik vond het super om Janita en Elbert weer te zien. Na een tijdje leek het alweer alsof ik helemaal nooit weg was geweest en kon ik de reis al snel weer vergeten.

Ondertussen ben ik alweer een paar dagen hier en hoop ik vanmiddag mijn eerste afternoon/sleep shift te werken. Ik vindt het heerlijk om alle kinderen weer te zien en ook alle werkers weer te spreken. Ik heb gisteren alweer een beetje met Janita meegewerkt op Lemuel om alvast een beetje in te werken. We hebben een heel schattig nieuw meisje op de groep echt heel lief. Voor de rest vindt ik het zo heerlijk om alle kinderen van Lemuel weer te zien en voor ze te zorgen. Het voelt echt weer vertrouwd! Ik moet wel weer aan een paar dingen wennen zoals het weer want het is overdag nog behoorlijk warm. Ook dat ik het toiletpapier niet in de wc mag gooien is weer even wennen ;). Gisteravond had ik afgesproken met Fatmeh om weer even bij te kletsen. Ik had haar en Tineke In juli nog bezocht in Nederland dus het was niet heel lang geleden dat we elkaar hadden gezien. Het was fijn elkaar hier weer te zien! Ook Liesbeth heb ik al even gezien maar zij hersteld nog van een operatie aan haar blindedarm dus ze moet nog even rustig aan doen. Ik heb het echt weer super fijn hier vooral met Janita. We doen veel dingen samen en het is gewoon weer zoals de vorige keer het is echt een top meid! Nou dit was het wel voor mijn eerste reisverslag. Alvast een heel fijn weekend allemaal!!

Groetjes Trudy