Het duurde even;)
Door: Trudy
Blijf op de hoogte en volg Trudy
01 Oktober 2014 | Palestina, Bethlehem
Hallo Allemaal
Tja het duurde even, maar hier is dan toch mijn volgende verslag. Een blog bij houden is zoals je ziet niet mijn sterkste punt. Ik heb in de tussentijd weer een heleboel beleefd. Ik ben een weekend in Tel aviv geweest, ik ben begonnen met Arabische lessen, ik bezoek mensen hier in de buurt en ondertussen werk ik ook nog vier dagen in de week.
Het werk is nog steeds super leuk. Ik leer de kinderen steeds beter kennen en ik kom ook steeds meer in het ritme van de dag. De kinderen vinden het heerlijk om een hand- en/of voetmassage te krijgen en ook de snoezelkamer valt goed in de smaak met de lampjes en relaxte muziek. Ik vind het heerlijk om de kinderen te zien genieten maar er zijn ook wel eens momenten dat ik uren van alles uit de kast probeer te halen om één van de kinderen te kalmeren.
Ook ga ik nu één keer per week naar Tineke, Peter en Fatme. Zij wonen al heel lang hier vlakbij Jemima en doen ook veel dingen voor Jemima. Ik ga samen met Floor daarheen om Tineke te helpen met het verbinden van Fatme, want dat neemt veel tijd in beslag. Fatme heeft een huidziekte (EB) en heeft daardoor altijd blaren op haar lichaam. Nu we haar hierbij helpen en zien wat het allemaal met zich mee brengt hebben we veel respect gekregen voor Tineke en Fatme. Wat een geduld en toewijding!
Aankomend weekend gaan we met 5 meiden (Janita, Floor, Lois, Fatme en ik) een weekend naar Haifa. Floor en ik gaan dan voor het eerst, zonder Tineke, Fatme verbinden. We hebben er nog niet helemaal de handigheid in maar dat komt best goed. We hebben vooral zin om een weekend met de meiden onder elkaar weg te gaan.
Aankomende vrijdag is er ook een cursus voor de teachers over epileptie. Floor ,Lois, Janita en ik gaan dan een sketch doen. We spelen twee keer een situatie na dat iemand een epileptieaanval krijgt en dat we dan hulp moeten bieden. We spelen het één keer helemaal fout en één keer helemaal goed zodat de teachers een goed beeld hebben van hoe het wel en niet moet. Lois heeft hierin de hoofdrol. Zij speelt degene met de toeval wat ze overigens heel goed kan nadoen. Er is nu nog veel onduidelijk over hoe ze moeten handelen tijdens een epileptische aanval. We hopen zo dat het wat duidelijker wordt. Het werkt hier meestal beter als ze kunnen zien hoe ze moeten handelen dan dat ze een blad met aanwijzingen krijgen.
Zoals ik al vertelde ben ik beggonnen met Arabische les. Morgen krijg ik mijn tweede Arabische les. Het is echt heel leuk en de vrouw die het geeft woont hier vlakbij en is heel aardig. We krijgen les met z'n vijven: Joas, Elbert, Lois, Floor en ik. Ik zou het echt super gaaf vinden als ik binnenkort gewoon kleine gesprekjes kan voeren met de mesnen hier IN HET ARABISCH!
Vorige week woensdag hebben we trouwens afscheid genomen van Shams. Ze was de collega van Aswintha (mijn stagebegeleider) in Nederland en zij kwam hier de teachers ook ondersteunen. We hebben een hele leuke tijd met haar gehad en ik mis haar nu al. Gelukkig kan ik haar straks in Nederland weer bezoeken, want ze woont vlakbij, in Rotterdam! :)
Zoals jullie lezen heb ik het nog steeds prima naar mijn zin hier. Ik voel me echt gezegend en ik ben God echt heel erg dankbaar voor alles wat Hij mij hier geeft: Het leuke werk, nieuwe ontmoetingen en de lieve mensen om mij heen. Vooral de fantastische meiden waarmee ik dit appartement deel. Ik wil jullie ook bedanken voor de lieve berichten en steun daar ben ik heel blij mee.
Groetjes Trudy
Tja het duurde even, maar hier is dan toch mijn volgende verslag. Een blog bij houden is zoals je ziet niet mijn sterkste punt. Ik heb in de tussentijd weer een heleboel beleefd. Ik ben een weekend in Tel aviv geweest, ik ben begonnen met Arabische lessen, ik bezoek mensen hier in de buurt en ondertussen werk ik ook nog vier dagen in de week.
Het werk is nog steeds super leuk. Ik leer de kinderen steeds beter kennen en ik kom ook steeds meer in het ritme van de dag. De kinderen vinden het heerlijk om een hand- en/of voetmassage te krijgen en ook de snoezelkamer valt goed in de smaak met de lampjes en relaxte muziek. Ik vind het heerlijk om de kinderen te zien genieten maar er zijn ook wel eens momenten dat ik uren van alles uit de kast probeer te halen om één van de kinderen te kalmeren.
Ook ga ik nu één keer per week naar Tineke, Peter en Fatme. Zij wonen al heel lang hier vlakbij Jemima en doen ook veel dingen voor Jemima. Ik ga samen met Floor daarheen om Tineke te helpen met het verbinden van Fatme, want dat neemt veel tijd in beslag. Fatme heeft een huidziekte (EB) en heeft daardoor altijd blaren op haar lichaam. Nu we haar hierbij helpen en zien wat het allemaal met zich mee brengt hebben we veel respect gekregen voor Tineke en Fatme. Wat een geduld en toewijding!
Aankomend weekend gaan we met 5 meiden (Janita, Floor, Lois, Fatme en ik) een weekend naar Haifa. Floor en ik gaan dan voor het eerst, zonder Tineke, Fatme verbinden. We hebben er nog niet helemaal de handigheid in maar dat komt best goed. We hebben vooral zin om een weekend met de meiden onder elkaar weg te gaan.
Aankomende vrijdag is er ook een cursus voor de teachers over epileptie. Floor ,Lois, Janita en ik gaan dan een sketch doen. We spelen twee keer een situatie na dat iemand een epileptieaanval krijgt en dat we dan hulp moeten bieden. We spelen het één keer helemaal fout en één keer helemaal goed zodat de teachers een goed beeld hebben van hoe het wel en niet moet. Lois heeft hierin de hoofdrol. Zij speelt degene met de toeval wat ze overigens heel goed kan nadoen. Er is nu nog veel onduidelijk over hoe ze moeten handelen tijdens een epileptische aanval. We hopen zo dat het wat duidelijker wordt. Het werkt hier meestal beter als ze kunnen zien hoe ze moeten handelen dan dat ze een blad met aanwijzingen krijgen.
Zoals ik al vertelde ben ik beggonnen met Arabische les. Morgen krijg ik mijn tweede Arabische les. Het is echt heel leuk en de vrouw die het geeft woont hier vlakbij en is heel aardig. We krijgen les met z'n vijven: Joas, Elbert, Lois, Floor en ik. Ik zou het echt super gaaf vinden als ik binnenkort gewoon kleine gesprekjes kan voeren met de mesnen hier IN HET ARABISCH!
Vorige week woensdag hebben we trouwens afscheid genomen van Shams. Ze was de collega van Aswintha (mijn stagebegeleider) in Nederland en zij kwam hier de teachers ook ondersteunen. We hebben een hele leuke tijd met haar gehad en ik mis haar nu al. Gelukkig kan ik haar straks in Nederland weer bezoeken, want ze woont vlakbij, in Rotterdam! :)
Zoals jullie lezen heb ik het nog steeds prima naar mijn zin hier. Ik voel me echt gezegend en ik ben God echt heel erg dankbaar voor alles wat Hij mij hier geeft: Het leuke werk, nieuwe ontmoetingen en de lieve mensen om mij heen. Vooral de fantastische meiden waarmee ik dit appartement deel. Ik wil jullie ook bedanken voor de lieve berichten en steun daar ben ik heel blij mee.
Groetjes Trudy
-
02 Oktober 2014 - 19:11
Tante Sjanie:
Volgens mij is er wat mis gegaan of heb ik het niet goed gedaan Trudy, maar ik had al een reactie geschreven naar jou
Dan probeer ik het nog en keer!
Wat fijn om te lezen dat jij je daar zo op je plek voelt!
Echt mooi om te lezen dat je echt mag genieten van het plekje waar je voor nu even geroepen bent om te helpen en dat geeft vreugde in je werk daar!
De Heere zegent ons als wij Hem gehoorzamen!
Ik wens je met alle mensen daar die dat mooie en soms moeilijke werk mogen doen Gods zegen toe in alles en veel werkvreugde!
Ik bid voor jullie!
liefs van tante Sjanie -
03 Oktober 2014 - 07:25
Trudy:
Hallo tante Sjanie
Nee hoor u heeft het heemaal goed gedaan.
Ik heb eigenlijk pas net uitgevonden hoe ik zelf hierop kan reageren, want dat ging eerst niet.
Dankuwel voor de fijne reactie!
Ook fijn om te horen dat u voor ons bid, want dat hebben we ook echt wel nodig.
Groetjes Trudy
-
08 Oktober 2014 - 13:06
Plonie:
Ha lieve Trudy,
Wat fijn dat het zo goed gaat, en je het naar je zin hebt.
Leuke foto's heb je erbij gestuurd, goed om te zien dat de kinderen er
goed verzorgd uit zien.
Wel fijn dat je tijd over hebt, om andere dingen te doen, zoals ook het land te zien,
en nog een cursus Arabische taal te leren. Vergeet je de Nederlandse taal niet???
Van je moeder hoor ik ook het een en ander, dat we toch met je mee kunnen leven.
Gisteren ben ik terug van vakantie gekomen, je ouders hebben me opgehaald, prachtig
Grieks eiland Kefalonia.
Trudy al het goede toegewenst, Gods zegen toe gebeden.
Liefs Plonie -
15 Oktober 2014 - 13:28
Arja:
Ha Trudy,
Wat fijn om zo een beetje op de hoogte te blijven van je wel en wee in Israël. Ik hoor via An natuurlijk ook wel van je, maar ja, zo'n eigen verslag is toch wel heel leuk om te lezen.
Ontzettend mooi om te lezen hoe jet het naar je zin hebt daar, en hoe je ook je eigen plek hebt gevonden........
We blijven aan je denken en voor je bidden hoor!!
groetjes,
Arja
-
04 December 2014 - 13:09
Tante Mien&Adrie:
Lieve Trudy,
Wat gaat de tijd toch snel en wat heb je al veel beleeft. Door de tijd heen krijg je echt een band met de kinderen denk ik maar ook liefde in je hart om dit werk te mogen doen. We wensen je Gods zegen toe in al je werkzaamheden. Fijn dat je zo toch regelmatig bezoek hebt kunnen ontvangen en wij genieten van je reisverslagen mee. Knap vind ik het dat je zo kan redden in een andere taal en nu ook nog Arabische les krijgt. Ga je daar in Nederland mee door? We zijn benieuwd hoe daar staks de feestdagen beleeft worden de geboorte van de Heere Jezus dat zal wel anders zijn zoals we het hier gewend zijn, los natuurlijk van wat de wereld er van maakt. Ook dan wensen we je gezegende dagen toe dat het licht van Christus mag schijnen in deze donkere wereld maar ook in jullie en onze harten dat is onze bede voor jou en alle anderen die daar werken. Lieve groeten van tante Mien&A3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
